Τα «σκουπίδια», ο θησαυρός κάποιου άλλου και ο Ράσφορντ που δεν το έπαψε να πιστεύει!
Μια δημοφιλής φράση αναφέρει ότι: «τα σκουπίδια κάποιου, μπορούν να γίνουν θησαυρός στα χέρια κάποιου άλλου» και κάπως έτσι ο Μάρκους Ράσφορντ έχοντας βρει διέξοδο από ένα τούνελ δίχως τέλος και φως στην άκρη του, έφτασε στην επιστροφή στην εθνική ομάδα της Αγγλίας.
Εκείνος έγραψε στα social media ότι ποτέ δεν έπαψε να ελπίζει πως θα... γύρισε το φύλλο ξανά για την καριέρα του και θ' απολάμβανε αυτά που θεωρεί ότι μπορεί να πετύχει και του αξίζουν.
Η αλήθεια είναι πως δεν συμβαίνει μόνο στο ποδόσφαιρο κάτι τέτοιο, αλλά και στη ζωή. Κι όχι γιατί δεν είναι όλα για όλους. Αλλά δεν ταιριάζουν όλοι με συγκεκριμένα περιβάλλοντα, με συγκεκριμένους ανθρώπους και με συγκεκριμένες συνθήκες. Είτε αφορά την εργασία, είτε τη διαβίωση, είτε τις φιλίες, είτε τις σχέσεις.
Ο Μάρκους Ράσφορντ έφτασε σε σημείο να μένει εκτός αποστολής της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και ν' ακούει από τον προπονητή του πως θα προτιμούσε αντί αυτού, να έχει στα πλάνα του τον προπονητή τερματοφυλάκων, ετών 63.
Αν μη τι άλλο βαρύ για να το ακούει ένας ποδοσφαιριστής που ίσως έχει χάσει κάπως τον δρόμο του, παλεύει να τον ξαναβρεί, αλλά δεν λαμβάνει στήριξη και εμπιστοσύνη.
Και κάπου εκεί έρχεται μια αλλαγή που... τα αλλάζει όλα. Ο «Ράσι» πείστηκε από τον Ουνάι Έμερι κι εκείνος του έδωσε νέα, ποδοσφαιρική πνοή. Τον πλαισίωσε και με τον Μάρκο Ασένσιο, τον Ίαν Μάατσεν, τον Ρότζερς, τον Γουότκινς και τους υπόλοιπους και τον έφτασε στα προημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ, στα προημιτελικά του Κυπέλλου Αγλίας και τώρα στην αποστολή της εθνικής ομάδας της Αγγλίας πρώτη φορά μετά από έναν χρόνο.
Γκολ, ασίστ, χαμόγελα, σωστό περιβάλλον, νέος άνεμος, νέος ομοσπονδιακός προπονητής και νέα ευκαιρία. Αν θα την εκμεταλλευτεί, πάλι στο χέρι του είναι. Αλλά αντίκρισε κι εκείνος, πια, πως όταν κάπου «βουλιάζεις» δεν σημαίνει ότι αυτό θα πρέπει να σε χαρακτηρίσει. Μόνο πιο δυνατό θα πρέπει να σε βγάλει...
Κώστας Ζάλιαρης