Ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος στο England365: «Με ήθελε η διοίκηση της Άρσεναλ, πριν τον Έμερι… – Το αξίζει ο Αρτέτα, κορυφαίος ο Κλοπ!»

Είναι ημέρες… Άρσεναλ. Πολύ λογικό. Ο πρώτος ημιτελικός Champions League για τους «κανονιέρηδες» μετά από 19 χρόνια, είναι πλέον πιο κοντά από ποτέ. Και ποιον άνθρωπο έχουμε να μιλήσει για αυτό; Τον Σωκράτη Παπασταθόπουλο! Έναν από τους τρεις Έλληνες που αγωνίστηκαν με το κανόνι στο στήθος, τον πρώτο άνθρωπο από τη χώρα μας που κατέκτησε το Κύπελλο Αγγλίας. Συζήτησε αποκλειστικά με τον Δημήτρη Μανάκο για το England365 και αναφέρθηκε σε όλους και σε όλα. Πώς πήγε, πώς έφυγε από την Άρσεναλ, για τον Ουνάι Έμερι, για τον Μικέλ Αρτέτα, για τον Γιούργκεν Κλοπ και τη σχέση τους, τον Τόμας Τούχελ και την Εθνική μας ομάδα. Απολαυστικός, ειλικρινέστατος, ετοιμαστείτε... «Its Sokratis time



Ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος στο England365: «Με ήθελε η διοίκηση της Άρσεναλ, πριν τον Έμερι… – Το αξίζει ο Αρτέτα, κορυφαίος ο Κλοπ!»

Βρέθηκε στην Άρσεναλ από το 2018 μέχρι και τον Ιανουάριο του 2021. Φόρεσε τη φανέλα της σε 69 περιπτώσεις, σε όλες τις διοργανώσεις. Σκόραρε έξι φορές, μοίρασε δύο ασίστ, αγαπήθηκε από τον κόσμο της. Πολύ. «Papa, the warrior», φώναζαν χαρακτηριστικά στο «Έμιρεϊτς».

Αγωνίστηκε σε δύο τελικούς. Κέρδισε τον έναν, έχασε τον άλλον. Έγινε ο πρώτος Έλληνας ποδοσφαιριστής που κατέκτησε το Κύπελλο Αγγλίας, το 2020. Συζητούσε με τη διοίκηση των «κανονιέρηδων» πριν καν υπογράψει ο Ουνάι Έμερι και όταν ο Ισπανός πληροφορήθηκε πως ο Έλληνας κεντρικός αμυντικός πλησιάζει στο Βόρειο Λονδίνο, είπε άμεσα «ναι»…

Κυρίες και κύριοι, ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος είναι στο England365. Δεν χρειάζεται συστάσεις. Έχει αγωνιστεί στα τέσσερα από τα πέντε κορυφαία πρωταθλήματα του κόσμου, συνδέθηκε με την Άρσεναλ, γνώρισε τον Μικέλ Αρτέτα και ήταν ο καταλληλότερος άνθρωπος για να μας μιλήσει πριν από τον πρώτο, ημιτελικό Champions League των Άγγλων, μετά από 19 χρόνια!

Συζήτησε αποκλειστικά με τον Δημήτρη Μανάκο για όλους και για όλα. Για την κατάσταση στον σύλλογο, για την «κακή» συμπεριφορά προς τον Έμερι, για την άφιξη Αρτέτα, για τους τραυματισμούς του, για τον Covid, για την οικογένειά του που ήταν μακριά. Αποχώρησε, κάποια στιγμή θα γινόταν, αλλά μέχρι και σήμερα, όπως δήλωσε χαρακτηριστικά, μπορεί να σηκώσει το τηλέφωνο και να καλέσει όποιον θέλει εντός των Λονδρέζων!

Αφοπλιστικός, ειλικρινέστατος και ευχάριστος ο Σωκράτης, μιλά και για τον Γιούργκεν Κλοπ και τον Τόμας Τούχελ, με τη συζήτηση να ολοκληρώνεται για το ματς – απόλυτο ερωτηματικό στην καριέρα του, που ίσως και να έβγαζε ξανά τον κόσμο στην Ελλάδα στους δρόμους… Αξίζει να τη διαβάσετε!

Αναλυτικά, η συνέντευξη του Σωκράτη Παπασταθόπουλο στον Δημήτρη Μανάκο:

Σωκράτη, αρχικά ήθελα να σε ρωτήσω για την στιγμή που πας στην Άρσεναλ, το 2018. Ποια είναι η κατάσταση που συναντάς και πόσο εύκολα προσαρμόστηκες;

«Προερχόμουν από μία μεγάλη ομάδα, αλλά οι δύο πρώτοι μήνες ήταν λίγο πιο δύσκολοι, επειδή η προπόνηση ήταν διαφορετική. Μόνο εκεί χρειάστηκα λίγο χρόνο, επειδή μπήκαν πάρα πολλά βάρη σε αυτό το κομμάτι, ενώ στη Γερμανία δεν συνέβαινε αυτό. Γενικά, όμως, προσαρμόστηκα εύκολα!»

Πόσο διψασμένος ήταν ο κόσμος της Άρσεναλ για την κατάκτηση ενός τροπαίου;

«Ναι, το ήθελαν, αλλά δεν μπορώ να σου πω κάτι το ιδιαίτερο. Πρόκειται για μία ομάδα που εκείνη την χρονιά προερχόταν από ένα restart, από την στιγμή που αποχώρησε ο Αρσέν Βενγκέρ και ήρθε ο Ουνάι Έμερι. Η Άρσεναλ είναι μία μεγάλη ομάδα που κάθε χρόνο προσπαθεί να κατακτήσει τίτλους. Αλλά δεν θεωρώ πως έχει την πίεση που έχει η Ρεάλ Μαδρίτης στην Ισπανία ή ο Ολυμπιακός στην Ελλάδα. Είναι διαφορετική η πίεση στην Άρσεναλ!»

Ήσουν ο βασικός στόπερ της Άρσεναλ στην περίοδο που ο Ουνάι Έμερι ήταν στο «τιμόνι» της ομάδας. Πόσο μεγάλο ρόλο διαδραμάτισε ο ίδιος στη μεταγραφή σου;

«Έπαιξε ρόλο, σίγουρα. Αλλά κατά βάση, μεγαλύτερο ρόλο διαδραμάτισε η επικοινωνία μου με τους διοικούντες του συλλόγου. Διότι ναι, σωστά, εγώ πήγα στην Άρσεναλ, όταν εκεί βρισκόταν ο Ουνάι Έμερι, αλλά όταν εγώ μίλησα πρώτη φορά με την ομάδα, εκείνος δεν είχε υπογράψει. Συνεπώς, και η διοίκηση έπαιξε τεράστιο ρόλο, αλλά και ο Έμερι φυσικά, που όταν ήρθε και του μετέφεραν πως μιλάμε, είπε αμέσως ότι με θέλει!»

Είσαι ο πρώτος Έλληνας που κατέκτησε το Κύπελλο Αγγλίας. Τι θυμάσαι από εκείνο το ματς με την Τσέλσι, το 2020; Έχεις περάσει και ως αλλαγή…

«Ναι, έχω περάσει στο παιχνίδι ως αλλαγή. Θα σου πω. Λόγω του Covid19, εκείνη την περίοδο, η κατάσταση δεν ήταν και η πιο όμορφη. Δεν υπήρχε κόσμος, είχαμε σταματήσει 3-4 μήνες το ποδόσφαιρο, μπαίναμε να παίξουμε τα ματς απλά για να γίνουν. Δεν ήταν όμορφο αυτό.

Για εκείνο το ματς, θυμάμαι χαρακτηριστικά πως καθόμασταν σε αποστάσεις, είχαμε το Κύπελλο μαζί μας και μέσα σε μία ώρα είχαμε φύγει από το γήπεδο. Ωστόσο, το ότι κατέκτησα αυτόν τον τίτλο με την Άρσεναλ ήταν κάτι το ξεχωριστό!»

Αντίστοιχα, θέλω να σε ρωτήσω για τον τελικό στο Αζερμπαϊτζάν με την Τσέλσι. Πώς θεωρείς πως χάθηκε εκείνο το ματς;

«Το σκορ ήταν μεγάλο, σίγουρα. Το 4-1 για την Τσέλσι. Ωστόσο, στο πρώτο μέρος έχουμε δύο μεγάλες ευκαιρίες, πρώτοι εμείς. Ήταν ένα ματς που όποια ομάδα σκόραρε πρώτη, θα είχε μεγάλο πλεονέκτημα. Η Τσέλσι στο δεύτερο ημίχρονο έβγαλε μεγαλύτερη ποιότητα.

Μπορούσε να φέρει καλύτερους παίκτες από τον πάγκο. Είχε περάσει ως αλλαγή ο Γουίλιαν και εμείς βάζαμε… παιδιά. Τώρα, τα ίδια παιδιά είναι έτοιμοι ποδοσφαιριστές, αλλά τότε δεν ήταν.

Υπήρχε μεγάλη απογοήτευση για εκείνον τον τελικό στην ομάδα. Και για εμένα προσωπικά, θα ήταν σημαντικό να κατακτήσω έναν ευρωπαϊκό τίτλο.

Από την άλλη, πάντως, η διοργάνωση δεν ήταν κάτι το σπουδαίο. Υπό την έννοια πως πήγαμε να παίξουμε τον τελικό σε μία χώρα που δεν σχετίζεται άμεσα με το ποδόσφαιρο. Θα ήταν διαφορετικό να παίζαμε στο Μπιλμπάο, όπως τώρα, στη Μαδρίτη, στο Μιλάνο ή στη Γερμανία…»

Θεωρείς ότι τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά, σε περίπτωση που ο Ουνάι Έμερι δεν διαδεχόταν τον Αρσέν Βενγκέρ;

«Δεν μπορώ να το γνωρίζω αυτό, αλλά θεωρώ πως ο Έμερι είναι ένας πολύ καλός προπονητής, δίχως αυτό να σημαίνει πως ο Μικέλ Αρτέτα δεν είναι εξίσου καλός. Αυτό το κατάλαβα από τις πρώτες του ημέρες, άλλωστε, στην Άρσεναλ.

Αλλά ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφέρθηκε ο σύλλογος στον Έμερι δεν ήταν καλός. Του Έμερι του άξιζε πολύ καλύτερη συμπεριφορά. Γιατί και όταν αποχώρησε η ομάδα ήταν στην πρώτη εξάδα. Δεν υπήρχε υπομονή.»

Στην Άρσεναλ με τον Αρτέτα δεν δούλεψες πολύ, αλλά τον πρόλαβες…

«Ναι, εγώ με τον Μικέλ Αρτέτα στην Άρσεναλ δεν έπαιξα πολύ, έπαιξα 11 ματς. Αλλά όταν ήρθε στην ομάδα, αγωνίστηκα σε όλα. Μετά ήρθε ο Covid, είχα και έναν τραυματισμό. Το καλοκαίρι μου έμενε ένας χρόνος συμβολαίου ακόμα και η ομάδα ήθελε να προβεί σε μία ριζική ανανέωση, ώστε να ρίξει και τον μέσο όρο ηλικίας.

Εγώ, η αλήθεια είναι, πως μιλούσα με άλλες ομάδες και είχα φτάσει κοντά σε deal. Αυτό δεν συνέβη λόγω του Covid, γιατί εκείνη την περίοδο οι ομάδες δεν έβαζαν πολλά χρήματα και γενικώς, ήταν δύσκολα έτη για το ποδόσφαιρο, εν γένει.

Μετά, έμεινα εκτός από την Άρσεναλ, διότι ο Αρτέτα πίστευε πως θα φύγω, αλλά και για εμένα ήταν κακή περίοδος. Στο Λονδίνο επικρατούσε ένα χάος, η οικογένειά μου ήταν μακριά, 7-8 μήνες ζούσα μόνος μου. Δεν ήταν η καλύτερη εμπειρία.

Και μόλις επιστρέψαμε κανονικά και μπήκαμε σε φουλ ρυθμούς, ήμουν βασικός στο ματς πριν από αυτό με τη Μάντσεστερ Σίτι, με τη Γουέστ Χαμ, και τραυματίστηκα. Έμεινα έναν μήνα εκτός…»

Σε πίστεψε ο Αρτέτα; Ένιωθες γενικώς πως σε ήθελε στην Άρσεναλ;

«Με τον Αρτέτα είχα καλές σχέσεις και εξακολουθώ να έχω. Το ότι ήρθε ο Σαλιμπά, επειδή τον είχαν αγοράσει ήδη, το ότι ήταν ο Γκάμπριελ, που ήταν πιο μικρός από εμένα, το ότι ο Νταβίντ Λουίζ έμεινε, επειδή είχε έναν χρόνο συμβόλαιο… Αυτά συμβαίνουν, είναι μέσα στο ποδόσφαιρο. Με τον Αρτέτα, ωστόσο, ένιωθα μια χαρά.»

Πώς είναι σαν άνθρωπος; Τι κατάλαβες από το διάστημα που συνεργαστήκατε;

«Είχα πολύ καλές σχέσεις, όπως σου είπα. Ήταν πολύ νέος. Συγκεκριμένα κομμάτια, δηλαδή, σίγουρα τα διαχειρίζεται διαφορετικά τώρα. Πολύ φυσιολογικό αυτό. Τον θεωρώ πολύ καλό προπονητή και εξαιρετικό στο θέμα coaching. Σε ό,τι δηλαδή έχει να κάνει με την προπόνηση της ομάδας!»

Όταν τον γνώρισες, πίστευες πως μπορεί να μείνει στην Άρσεναλ για χρόνια και να φτάσει σε αυτό το σημείο;

«Στην αρχή δεν φαινόταν, προφανώς. Είναι πολύ απρόβλεπτη η φύση του προπονητή. Μπορεί τη μία σεζόν να κατακτήσεις Champions League και την επόμενη να απολυθείς. Αυτό καθορίζεται και από το τι θέλει η ομάδα, αυτοί που διοικούν. Η Άρσεναλ δηλαδή, έπρεπε να επιλέξει αν θέλει να πάει σε ένα μοντέλο προπονητή όπως ήταν ο Βενγκέρ, άσχετα με το αν η ομάδα θα είχε επιτυχίες ή αποτυχίες.

Διότι, μέχρι αυτήν την στιγμή, η Άρσεναλ δεν μπορείς να πεις πως έχει επιτυχίες, από πλευράς τίτλων. Παρόλα αυτά, φέτος είναι η χρόνια της στο κομμάτι του Champions League και προσωπικά, εύχομαι να το πάρει!

Είναι μία ομάδα που δεν έχει πάρει εδώ και χρόνια ευρωπαϊκό τίτλο και το αξίζει. Αν δεις τα χρόνια του Αρτέτα, η Άρσεναλ παίζει πολύ καλό ποδόσφαιρο, με πολύ καλό ρόστερ, ακριβό, και με αυτόν να τη διαχειρίζεται. Δεν έχει πάρει ακόμη κάποιον μεγάλο τίτλο και τον αξίζει. Ίσως, είναι φέτος η χρονιά…»

Συνολικά, τι αίσθηση σου άφησε το πέρασμα από την Άρσεναλ;

«Οι σχέσεις μου ήταν και είναι πολύ καλές με όλους στον σύλλογο. Και με τον ίδιο. Διότι η συζήτηση που είχαμε, γενικώς, ήταν ολόσωστη. Και φυσικά, η αντιμετώπιση που είχαμε μέχρι και το τέλος, σε όλα τα θέματα, ήταν εξαιρετική και από τις δύο πλευρές. Μπορώ να σηκώσω το τηλέφωνο και να μιλήσω μαζί τους ανά πάσα στιγμή.

Δεν έχει σημασία πόσο έπαιξα με κάθε προπονητή. Στην Άρσεναλ αγωνίστηκα με τον Έμερι, έπαιξα στα πρώτα 12 ματς του Αρτέτα τα 11, σκόραρα στην πρώτη του νίκη, δύο γκολ συνολικά. Τραυματισμός, Covid19, συγκυρίες. Στο ποδόσφαιρο όλοι βλέπουν το πολύ επιφανειακό, αλλά εγώ έμεινα τρομερά ικανοποιημένος στην Άρσεναλ.

Έχω πολύ καλές σχέσεις και επαφές, έμεινα εκεί σχεδόν τρία χρόνια. Τους επισκέπτομαι κάθε φορά που πηγαίνω στο Λονδίνο. Γενικά, έχω όμορφες αναμνήσεις, ήθελα χρόνια να αγωνιστώ στην Premier League, για αυτό και έφυγε από την Μπορούσια. Θα μπορούσα να μείνω για τέσσερα χρόνια ακόμη εκεί. Η πρόταση της ανανέωσης υπήρχε για πολλούς μήνες.

Είχα το όνειρο να πάω στην Αγγλία, όμως, και θεώρησα πως ήταν το σωστό timing. Δεν μπορείς, άλλωστε, να πας να παίξεις στην Premier League στα 32, τα 33, τα 34. Είναι άλλοι οι ρυθμοί, δεν είναι απλό…»

Στην Άρσεναλ δούλεψες και με τον Μπουκάγιο Σάκα, τον γνώρισες. Σήμερα αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα της Ευρώπης. Το περίμενες;

«Ναι, τον έζησα 2,5 χρόνια. Ήμουν και την πρώτη φορά που ανέβηκε και έκανε προπόνηση. Είχε μεγάλο ταλέντο και είναι ένα παιδί που ακούει. Άκουγε τα πάντα, ό,τι του έλεγαν οι συμπαίκτες του, είναι ένα πολύ ευγενικό παιδί, τρομερά συνεσταλμένο.

Και σε ό,τι αφορά το ποδοσφαιρικό κομμάτι, ξεχώριζε. Γρήγορος, πολύ δυνατός, ευφυής για την ηλικία του. Αυτή νομίζω πως ήταν και η διαφορά του συγκριτικά με άλλους νέους. Και το τονίζω, είναι πολύ ήρεμος, από τα πολύ καλά παιδιά…»

Αγγλία, Γερμανία, Ιταλία και Ισπανία. Από το ένα ως το τέσσερα, ποιο είναι το πιο δύσκολο πρωτάθλημα που έχεις παίξει, από πλευράς ποιότητας; Ας τα θέσουμε σε κατάταξη…

«Πρώτη θα έβαζα την Αγγλία με διαφορά. Δεύτερη θα έβαζα τη Γερμανία, από πλευράς ρυθμού. Είναι πολύ physical. Η Αγγλία μακράν το πιο δύσκολο πρωτάθλημα, γιατί για να παίξεις εκεί πρέπει να είσαι υπεραθλητής. Στη Γερμανία, πολύ τρέξιμο, καλός ρυθμός, πολύ ένας εναντίον ενός. Ισπανία και Ιταλία θα έβαζα μαζί. Στην Ιταλία είναι πιο τακτικό το κομμάτι, στην Ισπανία επικρατεί αυτό με το passing game… Χωρίς εννοείται να μειώνω το οποιοδήποτε πρωτάθλημα.»

Ο Γιούργκεν Κλοπ είναι ένας άνθρωπος με τον οποίον συνεργάστηκες πολύ. Πώς έζησες δίπλα του, τι θυμάσαι, πώς είναι, πώς λειτουργεί; Γνωρίζεις, άλλωστε, πως γενικώς είναι αγαπητός στην Ελλάδα.

«Έχω συνεργαστεί, τον έζησα πολύ. Για εμένα είναι ένας πολύ σημαντικός άνθρωπος και προπονητής. Έχουμε πολύ καλή σχέση. Δεν θα πω αν είναι ο καλύτερος προπονητής που είχα, γιατί είχα πάρα πολύ καλούς προπονητές. Ίσως, όμως, για εμένα, να είναι ο καλύτερος στο κομμάτι εκτός γηπέδου. Στο πώς συμπεριφέρεται στους ποδοσφαιριστές του, στην αύρα που σε κάνει να νιώθεις μαζί του.

Προπονητικά, όλοι ξέρουμε ποιος είναι και τι έχει κάνει. Απλώς, δεν θέλω να σου πω πως είναι ο καλύτερος, γιατί είχα τον Έμερι, τον Πελεγκρίνι με τεράστια καριέρα, τον Τούχελ που είναι ένα στυλ… Αρτέτα, από πλευράς μεθοδικότητας, είχα τον Αλέγκρι στη Μίλαν, είχα τον Γκασπερίνι, που ακόμη δουλεύει στην Αταλάντα. Για αυτό και δεν μπορώ να ξεχωρίσω.

Ωστόσο, θεωρώ ότι στο γύρω – γύρω από το ποδόσφαιρο, είναι ο κορυφαίος. Για αυτό έχουμε και τόσο καλή σχέση μέχρι σήμερα. Και προφανώς, δεν έχει μόνο μαζί μου, αλλά με την πλειοψηφία των παικτών που έχει προπονήσει… Σίγουρα, και ο Κώστας Τσιμίκας θα το ξέρει αυτό!»

Αναφέρθηκες νωρίτερα στον Τόμας Τούχελ. Ο προπονητής, με τον οποίον έχεις παίξει τα περισσότερα παιχνίδια υπό τις οδηγίες του. Αισθάνεσαι πως είναι η κατάλληλη επιλογή για την εθνική Αγγλίας;

«Είναι πολύ καλός προπονητής. Προσωπικά, εμένα, μου άλλαξε τον τρόπο σκέψης μου μέσα στο γήπεδο. Το πώς αντιλαμβάνομαι τη θέση μου, αλλά και την οπτική μου στο ποδόσφαιρο. Η εθνική ομάδα, πάντως, είναι μία ομάδα που δεν την προπονείς κάθε μέρα. Κάνεις 3-4 προπονήσεις, αλλά βάση ρόστερ, η Αγγλία έχει πολύ καλό ρόστερ, παίζει καλό ποδόσφαιρο. Η επιτυχία, προφανώς, είναι ένα άλλο πράγμα…»

Τελευταία ερώτηση Σωκράτη… Είναι το μεγάλο ερωτηματικό στην καριέρα σου εκείνο το ματς με την Κόστα Ρίκα;; Πού θα μπορούσε να έχει φτάσει τότε η Εθνική μας ομάδα, αν είχε προκριθεί στη διαδικασία των πέναλτι;

«Θεωρώ ότι εκείνο το ματς αποτέλεσε μια πολύ μεγάλη ευκαιρία για το ποδόσφαιρο της χώρας μας γενικότερα. Νομίζω ότι αν περνάγαμε εκείνο το ματς, θα μπορούσαμε να ζήσουμε πολύ μεγάλες στιγμές. Δεν θα πω στιγμές 2004, γιατί αυτές ενδεχομένως να μην έρθουν ξανά. Αλλά θα μπορούσαμε να έχουμε κάνει ένα ή δύο βήματα.

Πάντως, μιας και συζητάμε για την Εθνική, θεωρώ πως και η σημερινή φουρνιά είναι ένα πάρα πολύ καλό σύνολο. Η Ελλάδα έχει πλέον, πολλούς παίκτες που μπορούν να σταθούν σε υψηλό επίπεδο. Ευχή όλων και το πιστεύω κιόλας, θεωρώ ότι η Εθνική θα επιστρέψει στις μεγάλες διοργανώσεις. Το νιώθω, έχουμε πολύ καλή ομάδα, τα παιδιά είναι δεμένα μεταξύ τους, όλοι κάνουν πολύ καλή δουλειά και διαθέτουμε βαθύ ρόστερ. Σε κάθε θέση έχουμε 2-3 παίκτες, που μπορούν να σταθούν σε μεγάλο επίπεδο. Ξαναλέω, ευχή όλων, και εννοείται αυτών που έχουμε παίξει στην Εθνική ομάδα και την αγαπάμε πολύ, να βρεθεί στα μεγάλα ραντεβού και να είμαστε και εμείς εκεί, ως οπαδοί, να τους θαυμάσουμε…»