Premier League Review: Μάντσεστερ Σίτι

Η σεζόν ολοκληρώθηκε στην Αγγλία, με τη Μάντσεστερ Σιτι να κατακτά το πρωτάθλημα μετά από 44 χρόνια και να ρίχνει την αυλαία με πανηγυρικό τρόπο στην Πρεμιερ Λιγκ, στα 20α γενέθλια της κορυφαίας κατηγορίας του Νησιού. Το england365.gr σας θυμίζει τι έγινε από τον περασμένο Αύγουστο στο στρατόπεδο των «πολιτών».



Premier League Review: Μάντσεστερ Σίτι

Όπως και πέρυσι, έτσι και φέτος επιλεγούμε να φρεσκάρουμε τη μνήμη μας. Με καθαρό μυαλό και χωρίς αγωνιστικές υποχρεώσεις. Οι απαραίτητες ανάσες, πριν το Euro δηλαδή.

Πριν καν την έναρξη της σεζόν, στην μπλε πλευρά του Μάντσεστερ οι προσδοκίες ήταν υψηλές. Κάτι τα χαμένα στο μέτρημα μηδενικά στους τραπεζικούς λογαριασμούς που ξοδεύτηκαν για μεταγραφές, κάτι το Κύπελλο της περασμένης σεζόν έκαναν τους φίλους των «πολιτών» να αδημονούν για το πρωτάθλημα.

Η συνέχεια ήταν ανάλογη των προσδοκιών, τουλάχιστον στην Αγγλία, αφού στο Τσάμπιονς Λιγκ ο Ρομπέρτο Μαντσίνι είδε τους παίκτες του να μην μπορούν να ανταποκριθούν και να πληρώνουν περισσότερο την έλλειψη πείρας, παρά την κούραση. Αλλά στην Πρέμιερ, όλα δούλευαν ρολόι. Η μία νίκη πίσω από την άλλη, ακόμη και όταν η ομάδα δεν έπαιζε καλά. Ακόμη και όταν το ρολόι μηδένιζε στο 90’ και παίζονταν οι καθυστερήσεις. Ακόμη και όταν το άγχος φούσκωνε από την αγωνία στις κερκίδες και βάραινε τα πόδια των παικτών. Το τι έγινε στο φινάλε το θυμάστε. Η «κοιλιά» της Σίτι έδινε το πρωτάθλημα στη συμπολίτισσα Γιουνάιτεντ, αυτή ένιωθε ...τύψεις και με τις αυτοκτονικές της τάσεις το έδινε πίσω, για να έρθουν τα τελευταία λεπτά της σεζόν.

Σε ένα χρόνο που είχε τα πάντα, η Σίτι έχει κάθε λόγο για να χαμογελά. Όχι μόνο για τον τίτλο, ούτε για τις κατά καιρούς εξαιρετικές εμφανίσεις. Αλλά κυρίως για το πόσο ατσαλώθηκε αυτή η ομάδα και για τα πρώτα δείγματα  λειτουργίας ενός κανονικού συλλόγου.

Ο Ρομπέρτο Μαντσίνι εμφανίστηκε σαν κανονικός προπονητής. Στηρίχθηκε από τη διοίκηση και πρωτοκλασάτα ονόματα υποσκελίστηκαν από τον Ιταλό. Ο Κάρλος Τέβες αναγκάστηκε να φύγει εξορία στην Αργεντινή και ο αγαπητός της κερκίδας Έντιν Τζέκο έφαγε πάγκο με το ...κουτάλι. Όλα αυτά σε μια ομάδα που έκανε μια ολόκληρη πόλη να ζει και αναπνέει για την επίτευξη ενός στόχου.

Το τι θα γίνει από εδώ και πέρα μένει να το δούμε. Τα πρώτα δείγματα δείχνουν σωστά. Η Σιτι μεγαλώνει, σε κάθε επίπεδο. Στο εμπορικό κομμάτι, στο μάρκετινγκ, στο διαδίκτυο και στα social media, στον τρόπο που διαχειρίζεται την τόσο μαζική ...αραβοποίηση του συλλόγου. Αυτό που χρειάζεται είναι υπομονή για να μη χαθούν όλα όσα πέτυχε μέχρι στιγμής.