Χωρίς άγχος και πίεση
Πρώτη φορά βλέπω την Αγγλία να πηγαίνει σε ένα τουρνουά με τόσο χαμηλωμένο τον πήχη. Τα προηγούμενα χρόνια οι Άγγλοι θεωρούσαν την τετράδα δεδομένη και ύστερα από κάθε «σφαλιάρα» έψαχναν να βρουν εξιλαστήριο θύμα. Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος.
Αυτή τη φορά ο νέος ομοσπονδιακός τεχνικός της Αγγλίας, ο Ρόι Χότζον, μπορεί να αισθάνεται τυχερός, αφού και από τον Τύπο της χώρας αλλά και από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα δεν φαίνεται να υπάρχουν υψηλές απαιτήσεις. Αυτό δεν αλλάζει βέβαια τα γεγονότα και αυτά λένε πως χωρίς τον Ρούνεϊ στα δύο πρώτα ματς η Αγγλία, που έχασε τον Λάμπαρντ και δεν θα έχει λόγω επιλογής τον Φέρντιναντ, στερείται πολλών ηγετικών φυσιογνωμιών.
Ο Τζέραρντ πρέπει να θυμηθεί τον παλιό καλό εαυτό του, ο Πάρκερ να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο χαφ στο νησί, μαρκάροντας ασταμάτητα και ο Τέρι με τον Κόουλ να επαναλάβουν τις εμφανίσεις τους με την Τσέλσι στο Τσάμπιονς Λιγκ. Για πρώτη φορά ύστερα από 15 χρόνια υπάρχει αξιόπιστη λύση κάτω από τα δοκάρια με τον Χαρτ αλλά δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς πως υπάρχει βάθος στον πάγκο.
Αν περάσει στα προημιτελικά θα είναι ένας μικρός θρίαμβος. Ωστόσο δεν είμαι αισιόδοξος γι’αυτούς ειδικά αν χάσουν το πρώτο ματς σήμερα από τη Γαλλία.
