Προσθέτει άμμο στην κλεψύδρα ο Φαν Χάαλ
Ούτε προφήτης να ήταν ο θρυλικός τεχνικός των «κόκκινων διαβόλων» Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, ο οποίος στα μέσα του περασμένου μήνα δήλωνε πως ο Λουίς Φαν Χάαλ έχει τον τρόπο να καταφέρει να αλλάξει την εικόνα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, σχολιάζοντας παράλληλα πως δεν αμφιβάλει ότι θα το κάνει.
Η απάντηση στο ερώτημα αν από τότε που προέβη ο Σερ Άλεξ στη συγκεκριμένη δήλωση, μετά τις δύο συνεχόμενες εντός έδρας νίκες των «κόκκινων διαβόλων» με το ίδιο σκορ (2-1) απέναντι σε Γουέστ Χάμ και Έβερτον, έχει αλλάξει κάτι ριζικά, είναι όχι. Μετά την μικρή αναλαμπή εκείνων των δύο αγωνιστικών η ομάδα του Λουίς Φαν Χάαλ έπαθε ξανά βραχυκύκλωμα για να συνέλθει εκ νέου στα δύο τελευταία παιχνίδια για την Πρέμιερ Λιγκ που έδειξε να πατάει καλύτερα στα πόδια της αλλά κυρίως έδειξε ότι μπορεί να πάρει αποτελέσματα και να προσθέσει βαθμούς στο βαθμολογικό τσουβάλι.
Παρά το άσχημο ξεκίνημα, που όμοιο του είχαν να πραγματοποιήσουν οι «κόκκινοι διάβολοι» από το 1986 όταν απολύθηκε ο Άτκινσον και ανέλαβε ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, στα τελευταία δύο παιχνίδια μπορεί κανείς να διακρίνει ότι ομάδα του Φαν Χάαλ εμφανίζει σημάδια βελτίωσης χωρίς βέβαια να έχει μεταμορφωθεί. Καταφέρνει ωστόσο και κερδίζει ακόμα και όταν ο αντίπαλος της είναι καλύτερος όπως ακριβώς συνέβη πριν από μερικές μέρες στο «Emirates» απέναντι στην Άρσεναλ, πράγμα που βοηθάει τον Ολλανδό τεχνικό να κερδίσει χρόνο για να μπορέσει να εφαρμόσει αυτά που έχει στο μυαλό του. Ταυτόχρονα νίκες όπως η συγκεκριμένη φροντίζουν ώστε η ομάδα να αποκτήσει το μομέντουμ που θα την οδηγήσει στα ψηλά πατώματα του βαθμολογικού πίνακα όπως άλλωστε συμβαίνει με την Μάντσεστερ να βρίσκεται πλέον στην 4η θέση.
Φέτος ο Φαν Χάαλ ανακατεύει την τράπουλα των «κόκκινων διαβόλων» περισσότερο και από κρουπιέρη σε καζίνο, προσπαθώντας να βρει το σχήμα αλλά κυρίως τα πρόσωπα πάνω στα οποία θα δομήσει το νέο του εγχείρημα.
Στο «Emirates» η Μάντσεστερ κατάφερε να φύγει με το διπλό στις αποσκευές, με τον Ολλανδό να παρατάσσει την ομάδα του με ένα άκρως πειραματικό σχήμα κυρίως στην άμυνα, αφού δίπλα στον Σμόλινγκ τοποθέτησε τους νεαρούς Μπλάκετ και Μακνάιρ, ενώ οι Βαλέντσια και Σο συμπλήρωναν την αμυντική πεντάδα. Μάλιστα η συγκεκριμένη άμυνα με μέσο όρο ηλικίας τα 22 χρόνια είναι εντελώς διαφορετική από την άμυνα πάνω στην οποία βασίστηκαν οι «κόκκινοι διάβολοι» τα τελευταία χρόνια στις καλές εποχές του Φέργκιουσον ο οποίος στηριζόταν κυρίως σε εμπειρότερους ποδοσφαιριστές όπως ο Φέρντιναντ, ο Βίντιτς και ο Εβρά.
Ακόμα η εμπιστοσύνη που δείχνει το τελευταίο διάστημα ο Φαν Χάαλ στο πρόσωπο του Βέλγου Μαρουάν Φελαϊνί ο οποίος μοιάζει να έχει «αναστηθεί» ενώ βρισκόταν με το ένα πόδι προς την έξοδο αλλά και κινήσεις όπως η χρησιμοποίηση του Ρούνεϊ κάποιες φορές στον άξονα ως οργανωτή παιχνιδιού ή όπως ονομάζουν οι Άγγλοι «advanced playmaker» έρχονται να αποδείξουν ότι ο Ολλανδός έχει σίγουρα κάποια πράγματα στο μυαλό του για την επόμενη μέρα της Γιουνάιτεντ, μερικά από τα οποία του βγαίνουν και μερικά όχι.
Εκείνο το τσιτάτο που λέει πως «η αρχή είναι το ήμισυ του παντός» δεν ταιριάζει στον Ολλανδό τεχνικό αφού στους περισσότερους συλλόγους που δούλεψε ζήτησε από το ξεκίνημα πίστωση χρόνου. Νίκες όπως αυτή απέναντι στην Άρσεναλ συντελούν ώστε να δοθεί επιπλέον χρόνος στον Φαν Χάαλ που το τελευταίο διάστημα προσθέτει άμμο στην κλεψύδρα του στον πάγκο της Γιουνάιτεντ ενώ με τέτοιες νίκες βαθμολογικής αλλά και ψυχολογικής ανάσας, έχει την ευκαιρία να υλοποιήσει το πλάνο που φαίνεται πως έχει στο μυαλό του.
Άλλωστε ο Φαν Χάαλ όλα αυτά τα χρόνια που είναι στο ποδοσφαιρικό κουρμπέτι τραβούσε σαν μαγνήτης τη γκρίνια των φιλάθλων των ομάδων στις οποίες εργαζόταν και κυρίως στο ξεκίνημα αφού χρειάζεται χρόνο για να περάσει σε μια ομάδα την φιλοσοφία του, η οποία για να είμαστε ειλικρινείς τις περισσότερες φορές αποδίδει.
Γυρνώντας πίσω το χρόνο, τη σαιζόν 2009-2010 όταν αντικατέστησε στον πάγκο της Μπάγερν Μονάχου τον Γιούνγκερ Κλίσμαν, θα διαπιστώσει κάποιος πως το ξεκίνημα του στο τιμόνι της βαυαρικής ομάδας ήταν κάπως έτσι, αφού η Μπάγερν στα τέλη εκείνου του Νοέμβρη ήταν έβδομη στο πρωτάθλημα μετά από 13 αγωνιστικές, έχοντας μόλις πέντε νίκες ενώ παρόμοια πορεία είχε και στην Ευρώπη, χωρίς να έχει καταφέρει να κερδίσει κανένα από τα τρία πρώτα ματς της φάσης των ομίλων. Το «ταμείο» εκείνης της χρονιάς για την ομάδα του Μονάχου ήταν η κατάκτηση του πρωταθλήματος και η συμμετοχή της στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ όπου στο Σαντιάγκο Μπερναμπέου γνώρισε την ήττα με 2-0 από την Ίντερ του Μουρίνιο.
Αντίστοιχη περίπτωση μάλιστα ήταν και αυτή της δεύτερης σαιζόν του Φαν Χάαλ στον πάγκο των «Καταλανών» την περίοδο 1998-1999 που αν και η Μπαρτσελόνα μετά από 14 αγωνιστικές ήταν στην 10η θέση της βαθμολογίας κατάφερε τελικά στο τέλος να κατακτήσει το πρωτάθλημα.
Και επειδή η ιστορία επαναλαμβάνεται τις περισσότερες φορές σαν φάρσα αξίζει να αναφερθεί πως και τότε όπως και τώρα γινόταν ο ίδιος ντόρος για τις επιλογές του, ενώ η γκρίνια των οπαδών συνόδευε το πρόσωπο του Φαν Χάαλ που στη θητεία του στη Μπάγερν είχε παραγκωνίσει τον Λούκα Τόνι και επέμενε να χρησιμοποιεί τον Σβαϊνστάιγκερ στον άξονα και τον αμούστακο τότε Τόμας Μίλερ βασικό στην κορυφή της επίθεσης που ολοκλήρωσε τη χρονιά με απολογισμό 19 τέρματα. Αποτέλεσμα αυτού, να βγει μετά από μερικά χρόνια στους «Times» ο άνθρωπος που τον απέλυσε το 2011, ο Καρλ Χάινς Ρουμενίγκε και να δηλώσει πως ο Φαν Χάαλ ήταν αυτός που άλλαξε την φιλοσοφία της Μπάγερν και την έκανε την ομάδα που είναι σήμερα κάτι που σύμφωνα με τον Ρουμενίγκε μπορεί να κάνει και στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Για να μην γινόμαστε πάντως υπερβολικοί, είναι δύσκολο ο Φαν Χάαλ να πετύχει φέτος με τους «κόκκινους διαβόλους» όσα πέτυχε το 2009-2010 με την Μπάγερν ή αυτό που πέτυχε το 1998-1999 με την Μπαρτσελόνα, αφού στην Αγγλία η Τσέλσι έχει ήδη ξεφύγει στην βαθμολογία παίζοντας μπάλα μόνη της, ενώ η προοπτική της Ευρώπης δεν υπάρχει για την φετινή Μάντσεστερ. Ωστόσο ο χρόνος είναι γιατρός και η υπομονή αρετή και ο Φαν Χάαλ, που σε καμία περίπτωση δεν έχει μαγικό ραβδάκι, τα χρειάζεται και τα δύο σε υπερθετικό βαθμό για να καταφέρει να βάλει σε μία σειρά αυτή την ομάδα.
Σίγουρα το πρόσφατο βεβαρημένο παρελθόν με τον Μόγιες στον πάγκο δημιουργεί στον Ολλανδό περισσότερη πίεση, αλλά είναι στο χέρι του να αλλάξει άρδην την εικόνα της ομάδας και κυρίως την θέση της στη βαθμολογία αφού αυτό θα λειτουργεί καταπραϋντικά και θα του δίνει κάθε δικαίωμα να συνεχίζει να χτίζει λιθαράκι-λιθαράκι το οικοδόμημα του.
Γιώργος Σπανομανώλης
