ENGLAND365 02.01.2015 | 09.21
Κι όταν μιλάμε για ισοβαθμία, εννοούμε απόλυτη ισοβαθμία: έχουν αμφότερες από 46 βαθμούς και με τέρματα 44-19!Όπως όλα δείχνουν, είμαστε ενώπιον μιας μονομαχίας που θα μας αφήσει με κομμένη την ανάσα μέχρι τις 24 Μαϊου, οπότε και τελειώνει το πρωτάθλημα. Όμως, η ψυχολογία είναι πλέον με το μέρος των περσινών πρωταθλητών που περιμένουν και την επιστροφή του Κουν για να εξαπολύσουν την τελική τους αντεπίθεση, τη στιγμή που η ανταγωνίστριά του δείχνει να μην έχει άλλα... βαρέα όπλα, πλην του αξιόπιστου Κουρτουά, του σολίστ Αζάρ, της δημιουργικότητας του Φάμπρεγας και της εκτελεστικής δεινότητας του Ντιέγκο Κόστα.
Αποδεικνύεται, όμως, ότι ακόμα και αυτά τα όπλα δεν αρκούν. Ο Καταλανός έχει ήδη 14 ασίστ, μία παραπάνω από όσες είχε ο περσινός κορυφαίος «ασίστμαν» Στίβεν Τζέραρντ σε όλη τη σεζόν, ο Βραζιλιάνος συνεχίζει να κάνει γκολ σχεδόν τις μισές τελικές εντός εστίας προσπάθειές του (14 γκολ σε συνολικά 29 on target) αλλά μιλάμε για το πιο απαιτητικό πρωτάθλημα του κόσμου, όπου πρέπει να επιτίθεσαι και να αμύνεσαι το ίδιο αποτελεσματικά, αν θες να κάνεις δική σου την κορυφή. Η Τσέλσι έχει ένα… θέμα στο πώς αμύνεται και αυτό φάνηκε ξεκάθαρα στο «Γουάιτ Χαρτ Λέιν», όπου σημείωσε τρία γκολ και δεν της έφτασαν.
Η πιο παραγωγική αγωνιστική Πρωτοχρονιάς μετά το 1987 (33 γκολ έναντι 34 τότε) έμελλε να είναι και η πρώτη μετά τον Αύγουστο που οι δύο μονομάχοι βρέθηκαν συγκάτοικοι στην κορυφή. Και η τραγική ειρωνεία για την Τσέλσι είναι ότι η νίκη με την οποία η Μάντσεστερ Σίτι εκμεταλλεύθηκε βαθμολογικά την ήττα των Λονδρέζων, ήρθε από το κεφάλι του Φρανκ Λάμπαρντ!
Παρεμπιπτόντως, έχει και η Σίτι τα ζητήματά της. Για δεύτερη φορά μέσα σε πέντε μέρες σε αγώνα στο «Etihad», κάποιος αντίπαλος πολύ υποδεέστερος (την Κυριακή η Μπέρνλι, χθες η Σάντερλαντ) της γύρισε το 2-0 σε 2-2, άσχετα αν στη δεύτερη περίπτωση οι γηπεδούχοι πέτυχαν και τρίτο γκολ. Δεν είναι αυτή συμπεριφορά ομάδας που διεκδικεί τίτλο και θα δούμε κι άλλα τέτοια στη συνέχεια. Τα όρια μεταξύ αξιοπιστίας και αναξιοπιστίας είναι πολύ δυσδιάκριτα και αυτό ισχύει και για τους δύο πρωτοπόρους.
Επιπλέον, όσο και αν θεωρώ ότι η ψυχολογία είναι πια με το μέρος της Σίτι, δεν ξεχνώ ότι η Τσέλσι έχει ήδη φύγει αήττητη από τις έδρες του Μάντσεστερ (δύο ισοπαλίες) και του Λίβερπουλ (δύο νίκες) και ότι δεν έχει «πετάξει» βαθμούς, αν εξαιρέσουμε το 0-0 στο Σάντερλαντ. Το να μη νικήσεις σε έδρες όπως αυτές της Γιουνάιτεντ, της Σίτι, της Νιούκαστλ, της Σαουθάμπτον και της Τότεναμ, δεν είναι καταστροφή. Η κατάσταση ελέγχεται ακόμα από την Τσέλσι, αρκεί να συνεχίσει να παίρνει τα ματς που «πρέπει». Η Σίτι έχει κάνει «διπλά» σε Νιούκαστλ και Σαουθάμπτον, αλλά δεν πρέπει και να ξεχνάμε ότι έχει πέσει θύμα των δύο μεγαλύτερων εκπλήξεων του πρωταθλήματος, χάνοντας στο Etihad από τη Στόουκ τον Αύγουστο και φέρνοντας ισοπαλία με την Μπέρνλι την περασμένη Κυριακή.
Και κάτι για τη μάχη του Τσάμπιονς Λιγκ: από τη στιγμή που η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έπαψε να έχει όπλο τη ρέντα της και δείχνει τόσο μεγάλη αδυναμία στο να παίρνει εκτός έδρας νίκες που φαίνονται δικές της (τρεις συνεχόμενες στα γήπεδα των Αστον Βίλα, Τότεναμ και Στόουκ) είναι αναγκασμένη να ακούει τις ανάσες της Τότεναμ και της Αρσεναλ, τις οποίες θεωρώ σοβαρότερες αντιπάλους στη διεκδίκηση των θέσεων του Τσάμπιονς Λιγκ, όσο και αν οι «κανονιέρηδες» έδωσαν άλλο ένα ρεσιτάλ αναξιοπιστίας στο Σαουθάμπτον.
Ειδικά η Τότεναμ, με μια από τις μεγαλύτερες νίκες των τελευταίων ετών (η τέταρτη εφετινή ανατροπή της παρακαλώ) επιβεβαίωσε ότι έχει τη δυναμική και την ψυχολογία να διεκδικήσει θέση Τσάμπιονς Λιγκ ως το τέλος. Με δέκα βαθμούς στις τέσσερις εορταστικές αγωνιστικές, μοιράστηκε με τη Σαουθάμπτον τον άτυπο τίτλο της… πρωταθλήτριας Χριστουγέννων. Εχει, εξάλλου, τον παίκτη-αποκάλυψη της σεζόν, τον Χάρι Κέιν με τα 17 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις, που θέτει υποψηφιότητα να γίνει ο επόμενος, μετά τον Μπέιλ, που θα φέρει τα πολλά λεφτά στον λονδρέζικο σύλλογο. Αλλά ας περιμένουμε να τον δούμε και στη συνέχεια, διότι τα ίδια λέγαμε πέρσι και για τον Τάουνσεντ…
ΥΓ Τέσσερις «εορταστικές» αγωνιστικές, τέσσερις ήττες για την Εβερτον. Τόσο δυστυχισμένα Χριστούγεννα δεν είχε κάνει ούτε το «Κοριτσάκι με τα σπίρτα»…
ΥΓ 2 Το ξέρω ότι αποχαιρετά ο Τζέραρντ, αλλά Σωτηρακόπουλου παρόντος, εγώ σιωπώ…