Ένα ντέρμπι που θυμίζει κάτι (λίγο) από Αγγλία
Το england365.gr αναλύει τη μορφή που έχει πάρει πλέον το μεγάλο ντέρμπι του Μάντσεστερ ανάμεσα στη Γιουνάιτεντ και τη Σίτι, με το αγγλικό στοιχείο να ... αχνοφαίνεται κι όχι να κυριαρχεί.
Θα παραμείνει μια από τις μεγαλύτερες «μάχες» στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο και ίσως η μεγαλύτερη στην Αγγλία (όσο κι αν η λέξη ντέρμπι μπορεί εύκολα να χρησιμοποιηθεί και για άλλα σημαντικά «ζευγαρώματα»), όμως, ό,τι θα δούμε το απόγευμα της Κυριακής στον αγωνιστικό χώρο του «Ολντ Τράφορντ» αλλά και ορισμένα που παρακολουθούμε εδώ και αρκετό καιρό στο κορυφαίο πρωτάθλημα, συνηγορούν στην αποδυνάμωση της εθνικής ομάδας της Αγγλίας, αλλά και γενικότερα στην αίσθηση πως η Πρέμιερ συνεχώς γεμίζει από ξένους ποδοσφαιριστές το αγγλικό υλικό δεν είναι τέτοιο που να δείξουν εμπιστοσύνη οι προπονητές.
Πρώτα απ' όλα, φέτος το «πρόβλημα» ξεκινάει από τον πάγκο αφού τουλάχιστον μέχρι πέρυσι υπήρχε μια... βρετανική αύρα με τον Ντέιβιντ Μόγιες στην τεχνική ηγεσία της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Φέτος, όσον αφορά τους «κόκκινους διαβόλους», αυτό εναπόκειται στον Ράιαν Γκιγκς που έχει αποδεχθεί την πρόταση που του έκανε ο Λουίς Φαν Χάαλ για να βρίσκεται στο πλευρό του ώστε να έχει τη βοήθεια του «στρατιώτη Ράιαν» και να μάθει πράγματα που πρέπει απαραίτητα να ξέρει για την ομάδα της οποίας το «τιμόνι» δέχθηκε να κρατήσει από το περασμένο καλοκαίρι.
Στον άλλο πάγκο, ο Μανουέλ Πελεγκρίνι όπως και πέρυσι. Αντικατέστησε τον Ρομπέρτο Μαντσίν, οπότε δεν μπορούμε να μιλήσουμε για... πρωτοφανή κατάσταση στον πάγκο των «πολιτών», με τον Μπράιαν Κιντ να κρατάει – όσο μπορεί – ψηλά την αγγλική σημαία, ανάμεσα σε όλους τους υπόλοιπους που έφερε μαζί του ο Χιλιανός τεχνικός και κατάφερε πέρυσι να πάρει το πρωτάθλημα, έχοντας εκμεταλλευτεί την... αυτοκτονία της Λίβερπουλ.
Στους 22 που θα ξεκινήσουν στο παιχνίδι και θα τους εμπιστευθούν οι προπονητές τους για το παιχνίδι το οποίο μπορεί να... καταστρέψει τελείως τη Μάντσεστερ Σίτι που έχει υποχωρήσει στην 4η θέση, ή θα επιβάλει στη Γιουνάιτεντ να κάνει μεγάλη προσπάθεια ια να πετύχει το στόχο της απευθείας εισόδου στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, ενδέχεται να μην υπάρχει κανείς ντόπιος (από το Μάντσεστερ ή μέχρι κάποια απόσταση γύρω από αυτό).
Θα δούμε συνθέσεις με ποδοσφαιριστές από την Ιταλία, την Αργεντινή, την Ισπανία, την Ακτή Ελεφαντοστού, το Εκουαδόρ, την Κολομβία και άλλες χώρες, όμως όχι αυτή για την οποία το ντέρμπι αποκτά σημασία πολύ μεγαλύτερη από απλά ένα κρίσιμο ποδοσφαιρικό παιχνίδι. Με μια γρήγορη σκέψη αυτή που ... σώζουν την κατάσταση είναι οι Ρούνεϊ και Χαρτ, όμως, υπάρχουν επίσης οι Κάρικ και Τζόουνς από την κόκκινη πλευρά (τουλάχιστον οι υγιείς), ενώ υπάρχει ο Μίλνερ για τη Σίτι, ο Λάμπαρντ και... αυτό ήταν όλο! Οι γαλάζιοι του Μάντσεστερ έχουν φτάσει σε σημείο να μη στηρίζονται καθόλου πλέον στους γηγενείς και θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε πως θα αντικατασταθούν οι δύο προαναφερθέντες, με τον «Φράνκι» να φεύγει το καλοκαίρι για το MLS και τον Μίλνερ να μένει ελεύθερος και να μην έχει συμφωνήσει ακόμα για νέο συμβόλαιο.
Για... Class of '92 και άλλα τέτοια, ούτε λόγος όπως γίνεται αντιληπτό...
Καταλήγοντας, δεν γίνεται να μην κάνουμε αναφορά και στα μεγάλα αφεντικά των δύο συλλόγων. Οι μεν Γκλέιζερ για τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, με την ιδιοκτήτρια οικογένεια από τις ΗΠΑ να έχει εκλάβει αρκετές φορές εχθρική αντιμετώπιση από τους οπαδούς της ομάδας και από την άλλη για τη Σίτι, οι Άραβες και ο Σεΐχης Μανσούρ που σε πλήρη αντίθεση, λατρεύεται από τους οπαδούς για τη ριζική αλλαγή στο επίπεδο και το στάτους των «πολιτών».
Δεν βρίσκεις εύκολα, άλλωστε, επιχειρηματίες από τη Μεγάλη Βρετανία να θέλουν να επενδύσουν στις μεγάλες ομάδες, με χαρακτηριστικό παράδειγμα ακόμα και την Τσέλσι, την Άρσεναλ και τη Λίβερπουλ για τις οποίες χρειάζονται... βαθιές τσέπες και αυτά βρίσκονται μακριά από το Νησί.
Ούτε, λοιπόν, τα μεγάλα «κεφάλια» είναι τέτοια που να θυμίζουν κάτι οικείο, όμως, ο χορός των εκατομμυρίων των τελευταίων ετών και μέχρι την εισαγωγή του Financial Fair Play που θέλει αρκετή προσοχή και... νοικοκύρεμα στα ταμεία, αποδεικνύει πως το παγκόσμιο «προϊόν» που λέγεται ποδόσφαιρο και ειδικά το πρωτάθλημα της Πρέμιερ Λιγκ που θεωρείται κορυφαίο στην Ευρώπη, δεν θα «κολλήσει» σε θέμα Άγγλου ή ξένου... Αρκεί να μπορεί να τα «σκάσει».
