Από την καταστροφή στην κορυφή σε έξι χρόνια
Θα θυμούνται για πολλά χρόνια τη φετινή σεζόν οι φίλοι της Μπόρνμουθ. Με τη νίκη της επί της Μπόλτον η ομάδα του Έντι Χάου ουσιαστικά εξασφάλισε την άνοδο της για πρώτη φορά στην Πρέμιερ Λιγκ, ζώντας ιστορικές στιγμές. Πως όμως έφτασαν τα «κεράσια» από τον πάτο του αγγλικού ποδοσφαίρου, στο υψηλότερο επίπεδο;
Στο μυαλό των ανθρώπων της ομάδας υπάρχει σφηνωμένη μία ημερομηνία. Στις 28 Δεκεμβρίου του 2008, η Μπόρνμουθ υποδέχτηκε την Μπαρνέτ για την League Two και γνώρισε την ήττα με σκορ 2-0 χωρίς να καταγράψει ούτε ένα σουτ στην αντίπαλη εστία. Η χρονιά είχε αρχίσει με αφαίρεση 17 βαθμών και μετά από αυτή την ήττα, η Μπόρνμουθ βρισκόταν 15 βαθμούς μακριά από την επιβίωση στις επαγγελματικές κατηγορίες. Οι μόλις 4000 φίλοι της που είχαν βρεθεί στο «Goldsland» αποχώρησαν απογοητευμένοι και πεπεισμένοι ότι η νέα χρονιά θα τους έβρισκε στην Κονφερενς.
Τα πάντα άλλαξαν την τελευταία μέρα του 2008 όταν στον πάγκο της ομάδας κάθισε για πρώτη φορά ο Έντι Χάου. Στο δεύτερο μισό της σεζόν, η Μπόρνμουθ πραγματοποίησε πορεία πρωταθλητισμού καταφέρνοντας τελικά να παραμείνει στην κατηγορία την τελευταία αγωνιστική επικρατώντας με 4-0 στην έδρα της Μόρκαμ.
Την επόμενη χρονιά ο διοικητικός έλεγχος της ομάδας πέρασε στον Έντι Μίτσελ, ο οποίος προσπάθησε να βάλει μια τάξη στα οικονομικά. Παρά τις προσπάθειες του, ο Χάου ήταν αναγκασμένος να πορευτεί στην επόμενη σεζόν χωρίς μεταγραφές και με ένα ρόστερ μόλις 19 παικτών. Ο στόχος της ομάδας ήταν αρχικά η παραμονή στην τέταρτη τη τάξει κατηγορία, αλλά μετά από ένα εξαιρετικό ξεκίνημα με οκτώ νίκες στις εννιά πρώτες αγωνιστικές όλοι μιλούσαν για κάτι καλύτερο. Τελικά η άνοδος ήρθε τρεις αγωνιστικές πριν το τέλος με την ομάδα να κατακτά τη δεύτερη θέση.
Η Μπόρνμουθ δε δυσκολεύτηκε να προσαρμοστεί στην League One και παρά την αποχώρηση του Χάου στα μέσα της σεζόν για να συνεχίσει στην Μπέρνλι, κατάφερε να τερματίσει στην έκτη θέση και να διεκδικήσει την άνοδο μέσα από τη διαδικασία των πλεί οφ.
Αντίπαλός της στα ημιτελικά ήταν η Χάντερσφιλντ η οποία μετά από δύο ισοπαλίες πήρε την πρόκριση για τον τελικό στα πέναλτι. Η σεζόν 2011-2012 βρήκε την ομάδα στα χέρια του Ρώσου, Μαξ Ντέμιν, χωρίς ωστόσο το αγωνιστικό τμήμα να παρουσιάσει κάτι ιδιαίτερο τερματίζοντας στα μεσαία πατώματα του βαθμολογικού πίνακα. Ήταν εμφανές πως έλειπε ο άνθρωπος που την έσωσε από τον αγωνιστικό αφανισμό τρία χρόνια νωρίτερα, ο Έντι Χάου. Τον Οκτώβριο του 2012 εεπιστρέφει στην ομάδα που αγάπησε και αγαπήθηκε, με στόχο να κάνει αυτή τη σχέση ακόμα πιο δυνατή.
Η Μπόρνμουθ μετά από μια καταπληκτική σεζόν κατάφερε αυτό που της είχε γλιστρήσει στα πλέι οφ δύο χρόνια νωρίτερα: κέρδισε μία θέση στη δεύτερη κατηγορία του αγγλικού ποδοσφαίρου μετά από 23 ολόκληρα χρόνια. Επιπλέον, τα «κεράσια» έφτασαν κοντά στο να σοκάρουν την ποδοσφαιρική Αγγλία, όταν πέρυσι, στην πρώτη τους χρονιά στη Τσάμπιονσιπ, άγγιξαν την είσοδο τους στα πλέι οφ αν και στο ξεκίνημα ήταν φαβορί για υποβιβασμό.
Με τον καιρό και μέσω των συνεχόμενων καλών εμφανίσεων και της θετικής τροχιάς, ο σύλλογος έφτασε σε ένα σημείο να αποτελεί πλέον ελκυστικό προορισμό για κάθε παίκτη εκτός Πρέμιερ Λιγκ. Ο Ματ Ρίτσι, για παράδειγμα, που αποκτήθηκε από τη Σουίντον ή ο Κάλουμ Γουίλσον που αγωνιζόταν με τη φανέλα Κόβεντρι είδαν στην ομάδα του Χάου το επόμενο βήμα της καριέρας τους και αν κρίνουμε από το αποτέλεσμα σίγουρα δικαιώθηκαν.
Η φετινή πορεία της Μπόρνμουθ είναι πλέον γνωστή. Μετά τη νίκη (3-0) της επί της Μπόλτον μπορεί με ασφάλεια να κάνει τον προγραμματισμό της για την επόμενη χρονιά που θα τη φέρει αντιμέτωπη με τους «μεγάλους» του αγγλικού ποδοσφαίρου αλλά και τη Σαουθάμπτον στην αναβίωση του μεταξύ τους ντέρμπι του νότου. Τα «κεράσια» κέρδισαν την άνοδο τους παίζοντας πολύ επιθετικό ποδόσφαιρο, καθώς έχουν ξεπεράσει προ πολλού τα εκατό γκολ σε όλες τις διοργανώσεις με συνέπεια να είναι μια από τις πιο «διασκεδαστικές» ομάδες στο Νησί.
Αυτό που κατάφερε όμως η ομάδα, δεν εξαντλείται στην ομολογουμένως εντυπωσιακή άνοδο της. Εκτός από το ότι έχει καταφέρει να γεμίσει με οικογένειες και παιδιά το ίδιο γήπεδο που τον Δεκέμβριο του 2008 ήταν άδειο, έχει πείσει τους κατοίκους αυτής της πόλης ότι αξίζει τη στήριξή τους...
Στέφανος Μαρολαχάκης
