Οι 10 τελικοί Κυπέλλου που δεν θα ξεχάσουμε ποτέ! (vids)
Το βράδυ του Σαββάτου στο «Γουέμπλεϊ» θα αναμετρηθούν Άρσεναλ και Άστον Βίλα στον 134ο τελικό στην ιστορία του Κυπέλλου Αγγλίας. Η διοργάνωση μας έχει χαρίσει ουκ ολίγους τελικούς που δεν μπορούμε και δε θέλουμε να ξεχάσουμε. Το england365.gr «ζεσταίνεται» εν όψει του αυριανού αγώνα και σας παρουσιάζει τους δέκα καλύτερους τελικούς όλων των εποχών!
10. 20 Μαΐου 1989, Λίβερπουλ-Έβερτον, Γουέμπλεϊ
Ένα μήνα και κάτι μετά το τραγικό συμβάν στο Χίλσμπορο, η Λίβερπουλ βρέθηκε αντιμέτωπη με την συμπολίτισσα Έβερτον στον τελικό του κυπέλλου. Το ντέρμπι του Μερσεσάιντ ήταν αντάξιο των προσδοκιών καθώς οι δύο ομάδες έλυσαν τα διαφορές τους στην παράταση μετά από μια συγκλονιστική μάχη. Η Λίβερπουλ άνοιξε νωρίς το σκορ αλλά δέχτηκε την ισοφάριση λίγα λεπτά πριν τη λήξη της κανονικής διάρκειας του αγώνα. Στην παράταση μίλησε ο Ίαν Ρας που με δύο τέρματα έδωσε τη νίκη στην ομάδα του με 3-2. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Ουαλός, είχε σκοράρει πάλι δύο τέρματα στο τελικό του 1986 όταν οι δύο ομάδες είχαν ξανασυναντηθεί σε τελικό και είχε χαρίσει άλλο ένα τρόπαιο στην σπουδαία ομάδα του Κένι Νταλγκλίς.
9. 16 Μαΐου 1987, Κόβεντρι-Τότεναμ
Από τη μία η Τότεναμ που είχε κατακτήσει το τρόπαιο και τις επτά φορές που είχε βρεθεί σε τελικό μέχρι εκείνη τη μέρα και από την άλλη η Κόβεντρι που διεκδικούσε το κύπελλο για πρώτη και τελευταία μέχρι σήμερα φορά στην ιστορία της. Τα «σπιρούνια» ήταν το μεγάλο φαβορί πριν την έναρξη της αναμέτρησης και προηγήθηκαν δύο φορές, όμως η Κόβεντρι είχε απαντήσεις και η κανονική διάρκεια του παιχνιδιού έληξε 2-2. Στην παράταση ο κεντρικός αμυντικός της Τότεναμ Γκάρι Μάμπουτ έστειλε με το γόνατό του την μπάλα στο βάθος της εστίας της ομάδας του (3-2) και χάρισε στην Κόβεντρι το μοναδικό κύπελλο στην ιστορία της ομάδας. Βέβαια το γόνατο του Μάμπουτ έμεινε στην ιστορία, καθώς ένα από τα μεγαλύτερα κλαμπ φίλων της Κόβεντρι έχει ονομαστεί “GMK”, δηλαδή “Gary Mabbutt Knee”…
8. 12 Μαΐου 2001, Λίβερπουλ-Άρσεναλ, Μιλένιουμ-Κάρντιφ
Ένας τελικός με πολλές ιδιαιτερότητες καθώς ήταν ο πρώτος που φιλοξενήθηκε εκτός Αγγλίας αλλά και ο πρώτος στον οποίο κανένας από του δύο προπονητές δεν είχε γεννηθεί στο Νησί. Η Λίβερπουλ του Ζεράρ Ουγιέ επικράτησε με 2-1 της Άρσεναλ του συμπατριώτη του Αρσέν Βενγκέρ σε έναν τελικό που πήρε φωτιά στο τελευταίο εικοσάλεπτο. Αρχικά οι «κανονιέρηδες» πήραν το προβάδισμα με τέρμα του Φρέντι Λιούνμπεργκ στο 72΄ μετά από πάσα του Ρομπέρτ Πιρές. Ο άνθρωπος του τελικού ωστόσο ήταν ο Μάικλ Όουεν που με δύο τέρματα στο 83΄ και στο 88΄ γύρισε το παιχνίδι (2-1) και χάρισε στους «κόκκινους» το πρώτο τους κύπελλο μετά από εννιά χρόνια.
7. 14 Μαιου 1966, Έβερτον-Σέφιλντ Γουέντσντεϊ, Γούεμπλεϊ
Ο συγκεκριμένος τελικός δεν συγκέντρωνε τα φώτα της δημοσιότητας αφού αναμετρήθηκαν δύο ομάδες που εκείνη τη χρονιά τερμάτισαν στο δεύτερο μισό του βαθμολογικού πίνακα του πρωταθλήματος. Εκείνο το απόγευμα όμως, οι δύο μονομάχοι χάρισαν στο ποδοσφαιρικό κοινό έναν από τους ομορφότερους τελικούς στην ιστορία του θεσμού. Η Σέφιλντ ήταν καλύτερη και στο 57΄ είχε προβάδισμα δύο τερμάτων (2-0), όμως τα «ζαχαρωτά» ανέτρεψαν την κατάσταση και με τρία γκολ σε δεκαπέντε λεπτά και πήραν το κύπελλο στο «Γκούντισον Παρκ» μετά από 33 χρόνια(3-2). Το παρών στο Γουέμπλεϊ έδωσαν και οι Τζον Λένον και Πολ Μακ Κάρτνεϊ, μέλη των θρυλικών “Beatles” που ήταν γνωστοί υποστηρικτές της Έβερτον.
6. 12 Μαΐου 1979, Άρσεναλ-Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Γουέμπλεϊ
Μπορεί στα χρόνια της Πρέμιερσιπ οι δύο ομάδες να βρίσκονται σε μεγάλη κόντρα, όμως πριν 36 χρόνια το μόνο που είχαν να χωρίσουν ήταν το τρόπαιο του κυπελλούχου. Για 85 λεπτά οι Λονδρέζοι ήταν σε θέση οδηγού και συντηρούσαν το προβάδισμα των δύο τερμάτων που είχαν πάρει από το πρώτο ημίχρονο. Μέσα σε τρία λεπτά όμως, τα πάντα άλλαξαν καθώς οι «κόκκινοι διάβολοι» ισοφάρισαν το παιχνίδι σε 2-2 εκμεταλλευόμενοι τα λάθη στην άμυνα της Άρσεναλ. Οι «κανονιέρηδες» όμως δεν είχαν πει την τελευταία τους λέξη. Στην επόμενη φάση ο Άλαν Σάντερλαντ έδωσε και πάλι το προβάδισμα (3-2) στην ομάδα του και της χάρισε το τρόπαιο σε μια εποχή που οι επιτυχίες της δεν ήταν τόσο συχνές. Ο τελικός έχει μείνει στην ιστορία ως ο «τελικός του τελευταίου πεντάλεπτου».
5. 14 Μαΐου 1981, Τότεναμ-Μάντσεστερ Σίτι
Ο 100ος τελικός στην ιστορία του θεσμού, έχει μείνει χαραγμένος στην μνήμη όλων όχι μόνο για την εξέλιξη του αλλά και για τα εντυπωσιακά γκολ που σημειώθηκαν. Ο πρώτος τελικός που είχε διεξαχθεί πέντε μέρες νωρίτερα είχε λήξει ισόπαλος (1-1) με αποτέλεσμα οι δύο ομάδες να οδηγηθούν σε επαναληπτικό. Το σκορ άνοιξε για τα «σπιρούνια» ο Αργεντινός Ρικάρντο Βίλα στο 8΄ για να ισοφαρίσει τρία λεπτά αργότερα για τους «πολίτες» ο Μακ Κένζι με ασύλληπτο σουτ έξω από την περιοχή. Στο δεύτερο μέρος οι δύο ομάδες σκόραραν από μία φορά μέχρι να φτάσουμε στο 76΄, όταν ο Βίλα πέτυχε ένα από τα ωραιότερα γκολ στην ιστορία των τελικών, «χορεύοντας» ανάμεσα σε τέσσερις αντιπάλους πριν πλασάρει τον αντίπαλο τερματοφύλακα. Το συγκεκριμένο τέρμα, το 2001 ψηφίστηκε ως το καλύτερο γκολ του 21ου αιώνα που έχει επιτευχθεί στο Γουέμπλεϊ.
4. 5 Μαΐου 1973, Σάντερλαντ-Λιντς, Γουέμπλεϊ
Ίσως η μεγαλύτερη έκπληξη στην ιστορία του θεσμού. Η Λιντς του Ντον Ρέβι κυριαρχούσε στο Νησί, καθώς ήταν κάτοχος του κυπέλλου ενώ την επόμενη χρονιά στέφθηκε πρωταθλήτρια. Η Σάντερλαντ από την άλλη βρισκόταν στην δεύτερη τη τάξει κατηγορία του αγγλικού ποδοσφαίρου και σχεδόν σαράντα χρόνια μακριά από κάθε διάκριση. Παρ’όλα αυτά στον αγωνιστικό χώρο του «Γουέμπλεϊ» οι «μαυρόγατες» ήταν καλύτερες και πήραν το τρόπαιο χάρη στον Ίαν Πόρτερφιλντ που πέτυχε το μοναδικό τέρμα του αγώνα στο 31΄. Κορυφαία στιγμή του αγώνα πάντως, ήταν η εκπληκτική διπλή απόκρουση του τερματοφύλακα των νικητών Μοντγκόμερι σε προσπάθειες των Λόριμερ και Τσέρι, που από πολλούς θεωρείται η κορυφαία στην ιστορία των τελικών.
3. 29 Απριλίου 1970, Τσέλσι-Λιντς, Ολντ Τράφονρντ
Ο μόνος τελικός της λίστας που δε διεξήχθη τον Μάιο, ήταν ίσως ο σκληρότερος όλων των εποχών. Δύο από τις καλύτερες ομάδες της εποχής αναμετρήθηκαν στο «Ολντ Τράφορντ» μετά τον ισόπαλο (2-2) πρώτο τελικό στο Γουέμπλεϊ. Οι «μπλε» του Λονδίνου κατάφεραν να πάρουν τον τίτλο χάρη σε τέρμα του Γουέμπ στο τελευταίο λεπτό του πρώτου ημιχρόνου της παράτασης. Στα μέσα της δεκαετίας του ΄90 το “Sky Sports” κάλεσε έναν διαιτητή στο στούντιο με σκοπό να απαριθμήσει τις αποβολές που θα υπήρχαν αν το παιχνίδι γινόταν στις μέρες μας. Ο απολογισμός; Έξι αποβολές και κίτρινη κάρτα σε κάθε παίκτη της Λιντς εκτός του τερματοφύλακα!
2. 13 Μαΐου 2006, Λίβερπουλ-Γουέστ Χαμ, Μιλένιουμ-Κάρντιφ
Μία από τις καλύτερες εμφανίσεις του Στίβεν Τζέραρντ με τη φανέλα της Λίβερπουλ! Η Γουέστ Χαμ είχε βάλει δύσκολα στους «κόκκινους» καθώς είχε προηγηθεί αρχικά με 2-0 και στη συνέχεια με 3-2 και χρειάστηκε μια μαγική ενέργεια του Τζέραρντ στις καθυστερήσεις για να στείλει το παιχνίδι στην παράταση και στη συνέχεια στα πέναλτι. Εκεί μίλησε η εμπειρία των παικτών της από παρόμοιες καταστάσεις και έτσι το τρόπαιο κατέληξε για δεύτερη φορά στα έξι χρόνια που το «Μιλένιουμ» φιλοξενούσε τελικούς στο λιμάνι. Ο συγκεκριμένος αγώνας είναι πλέον γνωστός ως ο «τελικός του Τζέραρντ»...
1. 2 Μαΐου 1952, Μπλάκπουλ-Μπόλτον, Γουέμπλεϊ
Η μέρα που ο Στάνλεϊ Μάθιους κατέκτησε το μοναδικό τρόπαιο της πολύχρονης καριέρας του, στην τρίτη του συμμετοχή σε τελικό. Η Μπόλτον ήταν καλύτερη στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα και εκμεταλλευόμενη την κακή μέρα του τερματοφύλακα της Μπλάκπουλ Φαρμ προηγήθηκε με 3-1 μετά από μια ώρα παιχνιδιού. Κάπου εκεί αφυπνίστηκε ο Στάνλεϊ Μάθιους που στο τελευταίο μισάωρο ήταν «μαγικός» δημιουργώντας τρία γκολ για τους συμπαίκτες του (το τελευταίο στις καθυστερήσεις). Χαρακτηριστικό του τελικού είναι ότι παρά το χατ τρικ του έτερου σταρ της Μπλάκπουλ, Σταν Μόρτενσεν, ο αγώνας έχει μείνει στην ιστορία ως ο «ο τελικός του Μάθιους».
Στέφανος Μαρολαχάκης
