Λίγο πριν το Μπέλφαστ... πνιγεί στην μπύρα
Η Βόρεια Ιρλανδία βρίσκεται μια νίκη μακριά από το ευρωπαϊκό όνειρο και το england365.gr σας παρουσιάζει τα κατορθώματα των ομάδων του παρελθόντος, αλλά και το πως έφτασε στο σήμερα, ένα βήμα πριν το Μπέλφαστ... πνιγεί στην μπύρα.
Το βράδυ της Πέμπτης (8/7) τα βλέμματα όλων στην πρωτεύουσα -και όχι μόνο- της Βορείου Ιρλανδίας θα είναι στραμμένα στο παιχνίδι της εθνικής ομάδας απέναντι στην Ελλάδα.
Μια ελληνική ομάδα που δεν θυμίζει καθόλου αυτήν του 2004 και του πρόσφατου Μουντιάλ στην Βραζιλία, απέναντι σε ένα σύνολο με φιλοδοξία να φέρει χαρές του μακρινού παρελθόντος. Τότε που το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας στην πρώτη του εμφάνιση σε Παγκόσμιο Κύπελλο (1958) προκρίθηκε μέχρι τα προημιτελικά (αποκλείστηκε από την Γαλλία με σκορ 4-0), επίδοση που παραμένει καλύτερη στην διοργάνωση μέχρι σήμερα, και έκανε την χώρα πρώτη σε πληθώρα διακρίσεων ανάλογα με τον πληθυσμό της.
Η ομάδα του Μάρτιν Ο' Νιλ θέλει να γράψει την δική της ιστορία κάτι παραπάνω από πενήντα χρόνια αργότερα. Με 17 βαθμούς και δύο παιχνίδια να απομένουν για το τέλος των προκριματικών, μόνο η... αυτοκτονία θα στερήσει από την χώρα την πρώτη της συμμετοχή σε τελικά Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος.
Και η αλήθεια είναι πως όλα αυτά δημιουργούν αναμνήσεις στο μυαλό του προπονητή, που για λίγο δεν είχε ανοίξει ο ίδιος και οι συμπαίκτες του αυτό το κεφάλαιο στο βιβλίο της ιστορίας του βορειοϊρλανδικού ποδοσφαίρου. Τότε, το 1982 και 1983, που αποτελούσε τον έναν από τους δύο κεντρικούς αμυντικούς της ομάδας που νίκησε την Δυτική Γερμανία εντός και εκτός έδρας αλλά δεν κατάφερε να προκριθεί στα τελικά της Γαλλίας (πόσο μεγάλη σύμπτωση) αφού υστερούσε στα γκολ στην ισοβαθμία μαζί της.
Η ήττα της πρεμιέρας από την Αυστρία έμεινε για τα καλά πίσω με τη νίκη επί της μετέπειτα πρώτης της βαθμολογίας να δείχνει σε όλους πως τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο. Οι βαθμοί όμως που χάθηκαν με Αλβανία και Τουρκία (στο προτελευταίο ματς) δεν έφταναν για την δεύτερη μεγάλη νίκη κόντρα στους Γερμανούς. Το κενό των επτά τερμάτων ήταν πολύ μεγάλο για να καλυφθεί από μια εκτός έδρας νίκη με σκορ 1-0. Πονούσε, αλλά όλοι οι ποδοσφαιριστές έζησαν τις μεγαλύτερές τους στιγμές με τον κόσμο των γηπεδούχων στην εξέδρα να τραγουδάει για τα κατορθώματά τους, όπως είχε μεταδώσει η «Mirror».
Αύριο το βράδυ ή το αργότερο έως αυτό της 11ης του μήνα, στην Βόρεια Ιρλανδία θα ξέρουν εάν μια νίκη θα κλειδώσει την πρωτιά του έκτου ομίλου και θα είναι αυτή που θα σημάνει το όνειρο που άργησε να έρθει μερικά χρόνια ή αν θα είναι μία ισοπαλία αρκετή για την Γαλλία.
