Οι «συνήθεις ύποπτοι» έχουν τον πρώτο λόγο!
Έξι χρόνια μετά την μέρα που ο Μισέλ Πλατινί ανέβαινε στο βήμα, στη Νιόν, για να ανακοινώσει πως η Γαλλία έπαιρνε το χρίσμα για το Euro 2016, η ώρα εφτασε! Γράφει για τη φετινή διοργάνωση της Γαλλίας ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος.
Μόνο που τότε κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι φτάνοντας η συγκεκριμένη μέρα ο (τότε πρόεδρος της UEFA) θα ηταν υπο περιορισμό και ουσιαστικά θα παρακολουθούσε ως απλός πολίτης τη διοργάνωση! Και ακόμα χειρότερο, πως υπό το φόβο τρομοκρατικών επιθέσεων περισσότεροι απο 90.000 αστυνομικοί θα βρισκόντουσαν επι ποδός και τα μέτρα ασφαλείας θα ξεπερνούσαν καθε προηγούμενο! Είναι πραγματικά ένας άλλος κόσμος έξι χρόνια μετά.
Όμως η διοργάνωση παρά τις όποιες αμφιβολίες υπήρχαν μερικούς μήνες πριν, ύστερα από τα χτυπήματα πρώτα στη Γαλλία και αργότερα στο Βέλγιο, προχωράει κανονικά! Και αυτό είναι από μόνο του μία νίκη όχι του ποδοσφαίρου αλλά της κοινωνίας γενικότερα! Γιατί θα ήταν τεράστιο λάθος αν το τουρνουά η UEFA το πήγαινε αλλού εκτός της Γαλλίας, αλλά και το να επέλεγε ακραίες λύσεις -προσπαθώντας να προστατεύσει τον κόσμο - προτιμώντας τα παιχνίδια να γίνουν προ κενών εξεδρών. Η λύση που επιλέχθηκε ήταν η πλέον ψύχραιμη και νουνεχής. Οι αγώνες γίνονται κανονικά, ο κόσμος θα είναι στις εξέδρες, παρά τις όποιες προειδοποιήσεις δε στους δρόμους θα βγαίνουν οι άνθρωποι να πανηγυρίσουν! Αυτό έλεγε η λογική, αυτό απαιτεί ο σεβασμός στη διαφορετικότητα, αυτό θελει ο πολιτισμός! Ναι, πάντα θα ελλοχεύει ο φόβος. Αρκούν μερικά διεστραμμένα μυαλά, ποτισμένα απο το θρησκευτικό φανατισμό προκειμένου να διοχετεύσουν την οργή που κρύβουν μέσα τους από την προπαγάνδα την οποία έχουν υποστεί,σκορπώντας ξανα τον τρόμο! Ωστόσο δεν μπορει να αφήσουμε το φόβο να παραλύσει τις αισθήσεις γιατι τοτε απλα δεν υπαρχει πια ζωή!
Αγωνιστικά έχουμε την ελπίδα πως θα δούμε ένα ισορροπημένο τουρνουά.Η αύξηση των ομάδων σε 24 ειναι δίκοπο μαχαίρι! Παραδοσιακά το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα είχε πιο δυνατούς ομίλους ακομη και απο τα Μουντιάλ γιατί και οι τέσσερις ομάδες μπορούσαν να κάνουν ζημιές. Επίσης σε αντίθεση με το παγκόσμιο κύπελλο στη διάρκεια των Euro είδαμε μερικές ηχηρές εκπλήξεις. Δεν χρειάζεται κανείς να αναζητήσει πιο δίπλα από την χώρα μας ποια είναι η μεγαλύτερη όλων των εποχών. Αυτό που πετύχαμε το 2004 στην Πορτογαλία είναι ενα ορόσημο σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις, ένα σημείο αναφοράς, αφού μία ομάδα που δεν είχε νίκη σε μεγάλη διοργάνωση δεν ειχε καταφέρει ποτε να φτάσει έως το τέρμα κατακτώντας και το τρόπαιο! Μάλιστα η Ελλάδα πέτυχε τότε κάτι που δεν είχε επαναληφθεί και φυσικά δεν είχε προηγούμενο, το να νικήσει στην ίδια διοργάνωση μία χώρα και τον διοργανωτή και τον κάτοχο.
Αλλά ήταν και άλλες πο εκπλήξεις όπως αυτή που κατάφερε το 1992 η Δανία, μπαίνοντας από το παράθυρο στην τελική φάση και κατακτώντας το κύπελλο! Η Τσεχία πηγε ως τον τελικό του 1996 ενώ εικοσι χρόνια νωρίτερα ενωμένη ακομα με την Σλοβακία είχε κάνει άλλο ένα μεγάλο μπαμ κερδίζοντας στον ημιτελικό την Ολλανδία και στον τελικό τη Δυτική Γερμανία παίρνοντας το κυπελλο! Επειδη λοιπον στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα χωράει η έκπληξη, σε μια σεζόν ποδοσφαιρικά που είδαμε μία από τις μεγαλύτερες που έγιναν ποτέ αυτή της κατάκτησης του πρωταθληματος Αγγλίας από την Λέστερ όλοι περιμένουν να συμβεί κατι ανάλογο και στο Euro! Ωστόσο κοιτάξτε γύρω σας και θα δείτε πως σχεδόν παντού η καθεστηκυΐα τάξη πραγμάτων επικράτησε και πάλι. Η Γιουβέντους στην Ιταλία, η Μπαρτσελόνα στην Ισπανία, η Παρι Σεν Ζερμέν στη Γαλλία, η Μπάγερν στη Γερμανία, η Ρεάλ στο Champions League!Ακόμα και η Σεβίλλη στο Europa league ειναι σύνηθες και όχι διαφορετικό! Συνεπώς αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές τελειώνοντας η διοργάνωση
ένας εκ των συνήθων υπόπτων θα έχει κατακτήσει το τουρνουά. Θα είναι η Γαλλία, που έχει εκμεταλλευτεί στο παρελθόν δύο φορές εξαιρετικά την έδρα της, θα είναι η Ισπανία που είναι ο κάτοχος του τίτλου από το 2012 αλλά και το 2008, η παγκόσμια πρωταθλήτρια Γερμανία; Η λογική λέει πως ναι, μία απ' αυτές θα νικήσει! Οτιδήποτε άλλο θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε ως έκπληξη.
Θα ήταν ωραίο με είχε φτάσει η ώρα που μετά από 50 χρόνια η Αγγλία, ξεπερνώντας το μόνιμο νοητικό της μπλοκάρισμα στις μεγάλες διοργανώσεις, έκανε την απόλυτη υπέρβαση. Αλλά και αν το τρόπαιο κατέληγε στο Βέλγιο δεν θα μπορούσε κάποιος να στεναχωρηθεί αφού αυτη η χαρισματική φουρνιά αξίζει πραγματικα κατι καλο. Αν ήταν η Κροατία, η Αυστρία, η Πολωνία που θα έπαιρναν το κύπελλο επίσης για τους ουδέτερους θα ήταν ένας αέρας αλλαγής. Η Πορτογαλία λένε κάποιοι, που έχει τον Ρονάλντο και εγω θα πρόσθετα εδω και τον Σαντος στον πάγκο, μπορει να ειναι επικίνδυνη στα νοκ αουτ! Ταυτόχρονα κοιτάς και βλέπεις πως από τις συζητήσεις λείπει η Ιταλία, παραδοσιακά μεγάλη δυνάμεις, ωστόσο χωρίς αυτή τη στιγμή να είναι σε καλή κατάσταση. Παρόλα αυτά όποιος δεν παίρνει στα σοβαρά μία ομάδα με την παράδοση των Ιταλών και την ικανότητά τους (αν και ταλαιπωρούνται στους ομίλους) να είναι αποτελεσματικοί στα Νοκ αουτ, τοτε δεν αντιλαμβάνεται το ποδοσφαιρο!
Γενικά πάντως είναι ένα ωραίο τουρνουά και χαίρομαι που έγινε αυτή η επέκταση γιατί χώρες που δεν είχαν ζήσει αυτή τη γιορτή όπως η Ουαλία, Ισλανδία, η Βόρειος Ιρλανδία, η Ουγγαρία, η Αλβανία μπορούν να είναι εκεί και να πάρουν το μερίδιο της πίτας που τους αντιστοιχεί! Δυστυχώς η χώρα μας δεν θα είναι γιατί μόνοι μας βγάλαμε τα μάτια μας! Τώρα θα το δούμε απέξω και θα μας λείψει. Όταν το είχαμε σε μόνιμη βάση εδώ και 12 χρόνια κάποιοι είχαν πάψει να το εκτιμούν! Καλό θα κάνει αυτηβγ σφαλιάρα! Φτάνει να μπορέσουμε να ανασυνταχτούμε και να αντιληφθούμε ταυτόχρονα πως ηταν εξαίρεση και όχι κανόνας να ειναι η Ελλαδα μόνιμα στα μεγάλα ραντεβού! Μονο τοτε θα καταφέρουμε να ζήσουμε ξανα και σύντομα αυτη τη μοναδική ατμόσφαιρα!
