Αν δεν περάσει θα είναι το μεγαλύτερο κάζο της ιστορίας της!
Οσο και αν ακούγεται απίστευτο η Αγγλία δεν εχει καταφέρει ποτέ να νικήσει σε παιχνίδι νοκ άουτ σε οποιοδήποτε EURO μακριά από το νησί! Και η αποψινή ευκαιρία που της δίνεται με αντίπαλο την Ισλανδία είναι τέτοια, που αν αποτύχει θα αποτελεί το μεγαλύτερο κάζο της ιστορίας της! Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος.
Μεγαλύτερο και πιο ηχηρό και από εκείνη την αλήστου μνήμης ήττα από τις ΗΠΑ στο Μουντιάλ του 1950!
Πραγματικά μοιάζει απίθανο αλλά η πραγματική ουσία κρύβεται στο ότι ποτέ η Αγγλία δεν μπόρεσε να δικαιολογήσει τις ταμπέλες που κουβαλούσε μαζί της σε κάθε τέτοια διοργάνωση. Η ανάγνωση βέβαια γίνεται και ανάποδα. Σε πέντε νοκ άουτ ματς έχει μόλις μία ήττα και τα άλλα τέσσερα παιχνίδια οδηγήθηκαν σε διαδικασία πέναλτι! Εκεί μπόρεσε να περάσει μία φορά, το 1996 όταν λύγισε την Ισπανία αλλά τις άλλες τρεις αποκλείστηκε! Το 1996 στα ημιτελικά ήταν η Γερμανία που πήρε την πρόκριση αφού ο Σάουθγκέιτ έχασε το κρίσιμο πέναλτι ενώ το 2004 απέναντι στην Πορτογαλία και το 2012 με την Ιταλία πάλι τα «λιοντάρια» βγήκαν λαβωμένα από την αρένα. Η μόνη ήττα στη διάρκεια ενός ματς ήταν το 1968 όταν στην Φλωρεντία, η Αγγλία ως πρωταθλήτρια κόσμου ήταν ξεκάθαρο φαβορί αλλά η Γιουγκοσλαβία (με εξαιρετική ανασταλτική λειτουργία) κράτησε το ματς στο 0-0 μέχρι λίγο πριν το τέλος. Τότε στο 87' μία μακρινή μπαλιά επέτρεψε στον Ντράγκαν Τζάιτς να πλασάρει τον Γκόρντον Μπανκς και οι «Πλάβι» πήγαν στην Ρώμη για τον τελικό κόντρα στην Ιταλία.
Ιστορικά το έχω ξαναγράψει όσο και αν ενοχλεί: η Αγγλία με μόλις ένα Κύπελλο σε Μουντιάλ, το 1966, με άλλους τρεις ημιτελικούς συνολικά σε μεγάλες διοργανώσεις, εδώ και πενήντα χρόνια, δεν δικαιούται να είναι πάντα ανάμεσα στα φαβορί των τουρνουά! Και όμως κάθε φορά αυτό συμβαίνει! Το ρόστερ είναι μόνιμα γεμάτο από καλούς παίκτες, το βάρος των απαιτήσεων όμως τους λυγίζει σχεδόν πάντα! Αντίθετα παρακολουθεί κανείς πως κατά καιρούς, η Ουαλία τώρα ή η Ιρλανδία στα τέλη της δεκαετίας του 80 και πιο πριν η Βόρειος Ιρλανδία το 1982, απολαμβάνουν την παρουσία τους και παρουσιάζονται σε αυτά τα τουρνουά με τη λογική «όπου μας βγάλει βλέπουμε».
Η Αγγλία πνιγμένη από το άγχος νοιώθει τις υπέρμετρες απαιτήσεις κατά καιρούς να την στραγγαλίζουν! Ωστόσο μία τέτοια βραδιά όπως η αποψινή με αντίπαλο μία ομάδα όπως η Ισλανδία, δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί διαφορετικά από το να περιμένει όλος ο κόσμος μία άνετη νίκη. Η Γερμανία, που πάντα είναι μία ομάδα μεγάλων διοργανώσεων με δεκάδες παρουσίες σε τελικούς και ημιτελικούς, σε παιχνίδια όπως αυτό με την Σλοβακία βγάζει αυτή την αύρα της ανωτερότητας, ακόμα και από την φυσούνα! Ενώ λοιπόν η Αγγλία με τους Σλοβάκους έπαιξε καλά και έκανε πέντε κλασσικές ευκαιρίες ωστόσο έμεινε στο 0-0, η Γερμανία προηγήθηκε νωρίς, νίκησε 3-0 και είχε και την πολυτέλεια να χάσει και πέναλτι! Παρόλα αυτά ακόμη και τότε, που ήταν ακόμα ρευστό το σκορ στο 1-0, ένοιωθες πως η Γερμανία όποτε θέλει μπορεί να σκοράρει!
Αυτό λοιπόν οφείλει να μάθει να κάνει και η Αγγλία. Σε κλειστές άμυνες να μην αγχώνεται αλλά να τελειώνει γρήγορα και με συνοπτικές διαδικασίες τα ματς! Αν δεν μπορεί να το κάνει, τότε δίνει πάντα ελπίδα στον αντίπαλο, ο οποίος όσο μένει μέσα στο ματς με κάποιο 0-0 ή ακόμα και αν χάνει μόνο 1-0, ελπίζει πως θα σκοράρει! Την πάτησε έτσι με την τραγική Ρωσία, που αντί για να έχει το σκορ στο 3-0, ισοφαρίστηκε στο τέλος και έμεινε στο 0-0 με την Σλοβακία.
Οποιοδήποτε άλλο αποτέλεσμα από νίκη απόψε θα είναι εκτός από έκπληξη και ένα χαστούκι για αυτούς τους ακριβοπληρωμένους (και έως ένα σημείο υπερτιμημένους) σταρ που διαθέτει ο Χότζον. Ο ίδιος έχει σαφέστατα την ευθύνη γα τις πολλές αλλαγές που ίσως στέρησαν τον ρυθμό από την ομάδα και ταυτόχρονα την πρώτη θέση (που άρπαξαν δίκαια οι Ουαλοί) αν και αυτό είναι σχετικό! Για εκείνο που έχει δεδομένα την ευθύνη είναι πως ακόμα δεν έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ποια είναι η καλύτερη του ενδεκάδα! Και αυτό είναι κάτι για το οποίο δεν υπάρχει δικαιολογία. Όμως άσχετο με το αν θα αγωνιστεί ο Κέιν ή ο Βάρντι ή ο Στάριτζ, αυτή η εθνική Αγγλίας γεμάτη με παίκτες που κερδίζουν πάνω από πεντακόσιες χιλιάδες λίρες το μήνα δεν γίνεται να συζητάει αν μπορεί να αποκλείσει την Ισλανδία! Έχοντας απέναντι έναν τερματοφύλακα που σκηνοθέτησε το τραγούδι που έστειλε η χώρα του στη EUROVISION πριν λίγα χρόνια, αν δεν σκοράρουν από το πρώτο ημίχρονο για να ηρεμήσουν, τότε θα είναι άξιοι της μοίρας τους!
Ναι, ξέρω και το έχω πει και το έχω γράψει πως δεν παίζουν ποδόσφαιρο ούτε οι τραπεζικοί λογαριασμοί ούτε το πόσο κοστίζουν τα ρόστερ αλλά σε όλα υπάρχει και ένα όριο! Η Ισλανδία αξίζει τα συγχαρητήρια όλων μας, αφού πέρασε πρώτη από τον όμιλο της στα προκριματικά πετώντας έξω την Ολλανδία και τώρα στη Γαλλία, έβγαλε και την Αυστρία, ξεπερνώντας τους Πορτογάλους και παραμένει αήττητη! Ωστόσο αδυνατώ να πιστέψω πως αν η Γερμανία αντιμετώπιζε την Ισλανδία θα έκανε καν κουβέντα για το ποιος θα προκριθεί! Και αυτή είναι μία σημαντική διαφορά, αν θες να σε υπολογίζουν ως πραγματικό φαβορί σε μία διοργάνωση!
