Όταν ο τελικός έγινε παράσταση για ένα ρόλο
Με την ολοκλήρωση του τελικού του Τσάμπιονς Λιγκ στο «Γουέμπλεϊ» υπήρχε μία νικήτρια, η Μπαρτσελόνα και μία ηττημένη, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Δεν υπήρχε, όμως, χαμένος.
Με την ολοκλήρωση του τελικού του Τσάμπιονς Λιγκ στο «Γουέμπλεϊ» υπήρχε μία νικήτρια, η Μπαρτσελόνα και μία ηττημένη, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Δεν υπήρχε, όμως, χαμένος.
Σε έναν τέτοιο τελικό τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Σπάνια ένα ζευγάρι ικανοποιεί σχεδόν την πλειοψηφία των ποδοσφαιρόφιλων και, παρ' ότι πριν από δύο χρόνια στη Ρώμη είχαμε και πάλι Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ εναντίον Μπαρτσελόνα, αυτή τη φορά νιώθεις πως όλα είναι αλλιώς.
Η ιστορία με τον σερ Αλεξ Φέργκιουσον να στοχοποιεί δημοσιογράφους που κάνουν ενοχλητικές ερωτήσεις δεν είναι καινούργια. Αλλωστε σχεδόν αβίαστα, η νοοτροπία πολιορκίας ( το επονομαζόμενο siege mentality) λειτουργεί πάντα στο θυμικό μιας από τις πιο επιτυχημένες ομάδες του ποδοσφαίρου.
Δεν το λένε μόνο οι αριθμοί αλλά τα γεγονότα. Αυτή ήταν η καλύτερη χρονιά στην ιστορία της Πρέμιερ Λιγκ, πραγματικά ξεχωριστή γιατί απλούστατα είχαμε τόσες διαφορετικές ιστορίες.
Ήμουν ο μόνος Έλληνας δημοσιογράφος, απεσταλμένος της ΕΡΤ για μετάδοση του αγώνα, που βρέθηκε εκεί στη συνέντευξη Τύπου του Αλεξ Φέργκιουσον ακριβώς σαν σήμερα πριν 21 χρόνια. Εκείνη τη στιγμή κανείς δεν το αντιλαμβανόταν, αλλά ήμασταν αυτόπτες μάρτυρες ποδοσφαιρικής ιστορίας.
O μύθος θέλει τον σερ Αλεξ Φέργκιουσον να δηλώνει στους πρώτους μήνες του στο «Ολντ Τράφορντ» το 1987, πως δεν θα ησυχάσει αν δεν ρίξει «τη Λίβερπουλ από τον γαμ.. θρόνο της». Αν και μοιάζει σχεδόν αδύνατο να το είπε τότε, γιατί θα τον έδεναν με ζουρλομανδύα, αφού η Λίβερπουλ έπαιρνε απανωτά πρωταθλήματα και η Γιουνάιτεντ ήταν άτιτλη από το 1967, το βέβαιο είναι πως κάποια μέρα το ξεστόμισε.
Για να βρει κανείς τέτοια συγκυρία σαν την σημερινή, πρέπει να πάει στο 1968. Τη χρονιά δηλαδή που η Σίτι έπαιρνε το τελευταίο της πρωτάθλημα και η Γιουνάιτεντ λίγες μέρες αργότερα το πρώτο Κύπελλο Πρωταθλητριών για αγγλική ομάδα.
Ήταν Απρίλης του 1970. Έβρεχε καταρρακτωδώς και τίποταδεν θύμιζε πως είχε μπει η άνοιξη.Στην Ελλάδα οι κεραίες τηλεόρασης που υπήρχαν στα σπίτια ήταν πιο λίγες κι από τα αυτοκίνητα! Μόλις τεσσάρων ετών κορασίδα η ελληνική TV, έκανε τα πρώτα της βήματα. Μαζί με αυτό το παράθυρο στον κόσμο η χώρα ανακάλυπτε μαγικά πράγματα.
Κάποτε ο σερ Αλεξ Φέργκιουσον , πεισμωμένος από την αποτυχία του να αποκτήσει τον Αλαν Σίρερ που είχε προτιμήσει την Μπλάκμπερν για να δουλέψει με τον Κένι Νταλγκλίς, βγήκε στην αγορά και αγόρασε πανάκριβα τον Αντι Κόουλ. Παρά τα πολλά γκολ που έβαζε ο πρώην φορ της Νιούκαστλ, ο σερ Αλεξ δεν έκρυψε πως έψαχνε και για έναν ακόμη επιθετικό. Και μάλιστα χωρίς πολλά χρήματα.
Μπορεί από το ξεκίνημα της χρονιάς να λέγαμε ότι η Πρέμιερ Λιγκ έχασε φέτος σε ποιότητα όμως το φινάλε, μετατρέπει το φετινό πρωτάθλημα σε ένα από τα καλύτερα και τα πιο ξεχωριστά από το 1992 και μετά. Η απόσταση των μόλις 40 βαθμών από την πρώτη έως την τελευταία θέση το αποδεικνύει...